Terug naar de beurs ligt voor de hand, samengaan met een andere bank is een goede tweede optie. Met de historie van de financiële crisis is de partnerkeuze dan wel een keuze van nationaal belang.

De gesuggereerde samenwerking tussen een Franse moeder en Nederlandse dochter (als bij Air France-KLM) zal een groot beroep doen op politieke en diplomatieke evenwichtskunst. Bedenk dat BNP Paribas het moederbedrijf is van het oude Fortis. Al snel zal bij een succesvolle deal opnieuw de migratie binnen de Benelux ter hand moeten worden genomen. Voor een beter beeld qua kans van slagen gaan we te rade bij de geschiedenis, bij het gezond verstand, maar vooral bij het Grote Sprookjesboek.

Meedoen met de groten
Lang, lang geleden, ten zuiden van ons koninkrijk, leefde de Belgische prinses Fortis. Zij begaf zich in adellijke kringen, was goed bevriend met de toezichthouder en mocht de nationale vlag als mantel over haar schouders draperen. Dat deed Fortis fier en trots. Vroeger was het onrustig geweest tussen de Nederlandse en Belgische koninkrijken. Vanuit het noorden werd geflirt met de door de adel beschermde parel, de Generale Bank.

Fortis werd ingezet om de avances af te schudden en de parel in veiligheid te brengen. Maar zo veilig was het niet. Investeringen in compliance, risicomanagement en een stevige kapitaalpositie vonden Fortis en haar toezichthouder niet zo nodig. Het echte avontuur moest immers nog beginnen: met de groten in Europa meedoen. Fortis investeerde flink in financiële instrumenten met vertrouwenwekkende namen, welke later waardeloos bleken. En zou crypto toen al hebben bestaan, dan zou prinsesje Fortis zeker marktleider zijn geweest en Bitvavo en andere exchanges in haar zak hebben gestoken. Het voorkomen van witwassen was niet echt haar ding. Kortom: Fortis zat vol in avonturen waar jaren later de ene na de andere boete uit voortvloeide.

In 2007 was het moment aangebroken om schoon schip te maken met de frustratie uit het verleden. Prins Santander uit Spanje en de Schotse Lord RBS werden uitgenodigd om samen het noordelijke koninkrijk binnen te vallen. Hoe die oorlog te financieren, daar had de prinses niet over nagedacht. Prinsesje Fortis had al jaren ver boven haar stand geleefd. Op 3 oktober 2008 nam het noordelijke koninkrijk het gehavende ABN Amro op eigen boek terug. Kolderiek mismanagement en jarenlange frustratie bleken geen goede opmaat naar een succesvolle integratie van beide koninkrijken.

Blosjes op de wangen
Inmiddels zijn we veertien jaar verder en zien we dat het gebutste prinsesje Fortis zich als onderdeel van BNP Paribas opnieuw richting het noordelijk koninkrijk begeeft. Alvast de blosjes op de wangen van het perspectief een afgeslankt ABN Amro het hof te kunnen maken tegen een flink geïnflateerde bruidsschat. Dat zal de geschiedenisboeken ingaan! Straks kunnen miljarden van het veilig geachte buffervermogen worden losgeweekt en aan het Franse Hof worden overgedragen.

En? Hoe denkt u dat dit ‘sprookje’ eindigt? ABN Amro kiest vanzelfsprekend voor haar vrijheid. Ze kan prima op eigen benen staan zodra ze haar spilzucht heeft weten te beteugelen. Het is mooi om te zien hoe ze haar eigen toekomst zal bepalen en haar eigen gedroomde levenspartner zal kiezen. Nooit, echt nooit, zal ze nog eens onder het juk van een gefrustreerde prinses gebogen willen gaan. De Fransen druipen teleurgesteld af. Het boek is voor hen definitief gesloten.

Het gezond verstand zegt dat, naast beleggers, ook het ministerie van Financiën en DNB niet erg onder de indruk zullen zijn van hernieuwd opportunisme vanuit het zuiden. Laten we hopen dat eenieder nog lang en gelukkig leeft. Liefst elk in hun eigen koninkrijk.

Dit is een column van Gerben Everts, Directeur van de VEB